Ημουν εξω απο τη μεγαλη περιοχη, απο αριστερα, η μπαλα ειχε κοπει απο τους αντιπαλους αμυντικους και ερχοτανε προς εμενα απο ψηλα. Σηκωσα το δεξι ποδι ψηλα εκτεινωντας τον μηρο προς τα εξω για να τη σταματησω. Τη βρισκω και με τη δυναμη που ερχεται μου εκτεινει την κνημη πιο εξω απο το μηρο. Κατεβαζω το ποδι για να στηριχτω και....ακουστηκε ενα κρακ σαν να εσπασε χοντρο κλαδι δεντρου. Αισθανθηκα οτι μου εφυγε το γονατο. Επεσα κατω και για μισο λεπτο δεν πολυκαταλαβαινα απο τον πονο και δεν μπορουσα να κουνησω καθολου το ποδι μου. Θυμαμαι μονο αυτους που ηταν λιγο πιο μακρια να ερχονται αμεσως και αυτους που ηταν κοντα να λενε "οχι ρε πουστη..." ή να γυρνανε απο την αλλη! Μολις εφυγε λιγο ο πονος αρχισα να αναρωτιεμαι τι θα δω αν σηκωσω το κεφαλι μου, ειχα αισθανθει οτι μου ειχε διαλυθει το γονατο και αρχισαν να μου ερχονται στο μυαλο φρικιαστικες εικονες απο τραυματισμους αθλητων, απο αυτες που κυκλοφορουν στο internet. Σηκωσα τη φορμα, ολα φαινοτανε στη θεση τους. Κουνησα λιγο μπρος-πισω την κνημη και κουνιοτανε. Καταλαβα.....πανε οι συνδεσμοι. Οντως, την Παρασκευη πηρα τη μαγνητικη που εδειξε πλρηρη ρηξη προσθιου χιαστου, συν μια οστικη θλαση στον εξω κνημιαιο κονδηλο, μια κυστη, καποιες αλλοιωσεις μηνισκων και κατι ψιλα.
Παει η λαμπρη καριερα μου! Τη Δευτερα θα παω στο γιατρο να δει τα αποτελεσματα και να μου πει τι θα ακολουθησει....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου