Annabelle Lee

Ειναι εκπληκτικο το ποσα πραγματα μπορει να ανακαλυψεις κατα λαθος!
Το τραγουδι στο βιντεακι ειναι το Annabelle Lee των South Of No North (τιτλος βιβλιου του Bukowski!), γραμμενο καπου στα μεσα νομιζω της δεκαετιας του '80 (πολλες ομοιοτητες σε μπασο και ντραμς με το 'Passion Of Lovers" των Bauhaus). Το ειχα ανακαλυψει στη δισκοθηκη του Αποστολου, ιδιοκτητη του "Νερο Που Καιει" οπου επαιζα μουσικη στα τελη της δεκαετιας του '90 ως το 2003. Ηταν σε ενα cd του περιοδικου "ΠΟΠ&ΡΟΚ". Το γουσταρα πολυ και το επαιζα αρκετα συχνα. New wave αρκετα μελαγχολικο αλλα τους στιχους ειναι δυσκολο να τους καταλαβεις.
Τους ανακαλυψα λοιπον σημερα που ξεκινησα να διαβαζω ενα βιβλιαρακι με τεσσερα διηγηματα του Edgar Allan Poe (με τιτλο ' Διηγηματα")! Στην εισαγωγη βρηκα μια αναφορα σε ενα ποιημα του με τιτλο "Annabelle Lee" και ψαχνοντας βρηκα οτι οι South Of No North πηραν αποσπασματα απο το ποιημα και το μελοποιησαν. Ηδη παρηγγειλα ενα album τους και το cd του 'ΠΟΠ&ΡΟΚ'. Για το βιβλιο θα σας πω αφου το διαβασω.
Σας παραθετω και το ποιημα.
"Annabelle Lee" - Edgar Allan Poe
It was many and many a year ago,
In a kingdom by the sea,
That a maiden there lived whom you may know
By the name of Annabel Lee;
And this maiden she lived with no other thought
Than to love and be loved by me.

I was a child and she was a child,
In this kingdom by the sea;
But we loved with a love that was more than love -
I and my Annabel Lee;
With a love that the winged seraphs of heaven
Coveted her and me.
And this was the reason that, long ago,
In this kingdom by the sea,
A wind blew out of a cloud, chilling
My beautiful Annabel Lee;
So that her highborn kinsman came
And bore her away from me,
To shut her up in a sepulcher
In this kingdom by the sea.
The angels, not half so happy in heaven,
Went envying her and me
Yes! that was the reason
(as all men know, In this kingdom by the sea)
That the wind came out of the cloud by night,
Chilling and killing my Annabel Lee.

But our love was stronger by far than the love
Of those who were older than we
Of many far wiser than we
And neither the angels in heaven above,
Nor the demons down under the sea,
Can ever dissever my soul from the soul
Of the beautiful Annabel Lee.
For the moon never beams without bringing me dreams
Of the beautiful Annabel Lee;
And the stars never rise but I feel the bright eyes
Of the beautiful Annabel Lee;
And so, all the night-tide, I lie down by the side
Of my darling, my darling, my life and my bride,
In the sepulcher there by the sea,
In her tomb by the sounding sea.